بسیار دیدهایم که به فاصلهگذاری در علائم نوشتاری و حتی کلمات – هنوز هم – بیتوجهی میشود. از آنجایی که رعایت نکردن این قواعد علاوه بر مشکلات خوانشی و دستور زبانی، در «صفحهآرایی» هم مشکلات بسیاری میآفریند، و همچنین میتواند زیرمجموعهی «تایپوگرافی» هم قرار بگیرد، لازم دیدیم نوشتهای در این باب منتشر کنیم.
پنج مورد از مهمترین قواعد تایپ صحیح (قوانین حروفچینی) به همراه اشتباهات معمول آن:
۱- بین تمام کلمات تنها یک فاصله تایپ کنید. نه بیشتر و نه کمتر؛
۲- بین حروف یک کلمه، فاصله تایپ نکنید. کلمهای مانند «میشود» را با نیمفاصله بنویسید. همینطور است کلماتی مانند «گیومهها»، «بیجان»، «نقطهگذاری»، «صرفهجویی»، «زیادهخواه» و… همچنین کلمهای مثل «ای-میل» نیز از آنجا که یک کلمه است نباید فاصلهای داخلش داشته باشد.
۳- بین علایمی مانند «نقطه»، «ویرگول»، «نقطه-ویرگول» (یا سِمیکُلُن)، «علامت سئوال»، «علامت تعجب»، «دو نقطه» و کلمه ماقبلشان فاصله تایپ نشود. و بعد از آنها تنها یک فاصله تایپ شود.
۴- بین «پرانتز» و کلمهی داخل پرانتز فاصله تایپ نشود و بین پرانتز و کلمات خارج پرانتز تنها یک فاصله تایپ شود. این قانون همچنین برای «گیومه»، «آکولاد» و «کروشه» نیز صادق است.
۵- اگر کل جملهای را داخل پرانتز یا گیومه قرار میدهید، نقطهی آخر جمله را داخل پرانتز (یا گیومه) قرار دهید. اما اگر تنها کلمه (یا کلمات) انتهایی جمله داخل گیومه هستند، نقطه را بیرون گیومه بگذارید. «علامت تعجب» و «علامت سئوال» هم از همین قانون تبعیت میکنند.
