از مطالعه اساطير و آيينها و مناسك و رسوم مختلف مردم در سراسر جهان بر مي‌آيد كه آب همواره به عنوان «بن مايه آفرينش» و بارور كننده و زاينده مورد تقديس و ستايش بوده است و همواره اقوام گوناگون براي آن سرشتی جادويی قائل بوده اند.
در حوزه‌هاي گوناگون فرهنگي و با توجه به جغرافياي بومي آيينها، باورداشت هاي گوناگوني در مورد آب مشاهده مي شود. يكي از اين حوزه‌هاي فرهنگي ايران است كه با توجه به خصوصيات جغرافيايي اقليمهاي متفاوتي را در بر مي‌گيرد. در بیشتر اين آيينها، ترس از خشكسالي به چشم مي‌خورد؛ از همين روي، مراسمي چون عروسي آب و دعاهاي باران و نماز و نيايش براي طلب باران و يا شستن تابوت در آب و يا نهادن علم عزاداري براي باران خواهي پديد مي‌آيد؛ و يا اينكه در باور مردم آب همواره از سرشتي جادويي برخوردار است، چنانكه شبها كاريزها و قناتها و چشمه‌ها و رودخانه‌ها مأوای موجودات وهمي و جنيان و پريان مي‌شود.
دانلود مقاله باران خواهی: بارانْ
تشکر از نیما نوروزی جهت ارائه این مقاله ارزشمند.
