یکی ازقدیمی ترین و پرزحمت ترین روش های تولید انمیشن،روش استاپ موشن یا انیمیشن خمیری است.در این روش با حرکت فریم به فریم وعکسبرداری از آن و نمایش پشت سر هم عکسها انیمیشن ایجاد میشود.
اگر میخواید بیشتر در مورد این تکنیک انیمیشنی بدونید با ما در ادامه ی همین مطلب همراه باشید
در اوایل انیمیشن های تولید شده با روش استاپ موشن از دوربین های فیلمبرداری سینمایی استفاده می کردند که پس از ایجاد تغییرات کوچک متحرکسازی روی عروسک یا یک شی در هر فریم دوربین از انها عکس می گرفت. فیلم استاپ موشن از لحاظ داستان و طراحی در مرحله پیش تولید با فیلم های دوبعدی وسه بعدی یکسان است،اما زمانی که به مرحله تولید وفیلمبرداری میرسد بیشتر به فیلم زنده شباهت دارد.
اولین کار پس از مرحله پیش تولید ساخت صحنه است.صحنه های فیلم استاپ موشن باید به شدت محکم و استوار باشند،چرا که باید استفاده انیماتورها و فشار دوربین ها و حرارت نورهای کار گذاشته شده را داشته باشد.در صحنه باید راهی برای دسترسی انیماتور به کارکتر وجو داشته باشد؛بنابراین وجود درهای مخفی یا برش یا جدا شدن قسمتی از صحنه برای نفوذ درآن امری معمولی است. تنها مقداربسیار کمی از وسایل آرایش صحنه رامی توان خریداری کرد بنابراین اکثر آنها برای هر مجموعه بر حسب نیاز ومقیاس مناسب باید به صورت سفارشی ساخته شوند.
در این سبک از انیمیشن کارکترها به صورت سه بعدی قابل لمس در اختیار انیماتور قرار میگیرد.پس از طراحی کارکترها،ابتدا نمونه آن باگل ساخته میشود(ماکت).درکارهای استاپ موشن ماکت حقیقتاً نشانگر ظاهر نهایی کارکتر با تمام جزئیات است.این عروسک ها از خمیر پلاستیسین استفاده میشود،این خمیر در مقابل حرارت دست مقاوم تر از سایر خمیرهاست بعضی ازعروسک داخلشان مفصل دارند ودیگر قابلیت انعطاف ندارند. ابتدا اسکلت درون عروسک که آرماتور نام دارد ساخته میشود که جنس آن ازآلومینیوم،به همراه سیم یا هر چیز دیگری که کاراکتررا به خوبی نگه دارد،است.باید مفاصل و نقاط محوری وحرکتی را منعطف ومناسب با نوع کارکترها بسازند تا به آسانی توسط انیماتورها قابل کنترل باشد. اگر چشمان کارکترهم با آرماتور ساخته شود، آرماتوسازباید به نحوه ی حرکت پلک وچشم ها هم توجه کند.از هر کارکتر چندین نمونه آرماتور ساخته میشود که اگر تا هرگاه در طول فیلمبرداری اتفاقی افتاد یا دو انیماتور همزمان به یک کارکتر نیاز داشتند عروسکهای جایگزین در اختیارشان قرار گیرد.بعد از آن که جزئیات آرماتور معین شد،مجسمه کارکتر قالب گیری ومدل آن با گچ و بعضی مواقع با فایبرگلاس ساخته میشود.هنگامی که آرماتو درون قسمت خالی مدل قرار گرفت مدل مهرو موم میشود،سپس فوم لاتکس را به درون آن تزریق می کنند که به طور کامل دور ارماتور را بگیرد،تا به این ترتیب نمونه کاملاً دقیقی از کارکتر اصلی با اسکلت فولادی درونش ساخته شود.
پس از پایان قالب گیری نوبت به آرایش ودوخت لباس عروسک می رسد.قرار گرفتن طولانی مدت عروسک در
دستان انیماتور و زیرنور و دوربین مستلزم لباس و رنگ آمیزی مقاومی است.گاهی اوقات لباس روی عروسک نقاشی میشود اما اغلب توسط یک طراح لباس ماهرانه و با دقت دوخته می شود.
در آخر مژه ومو را به صورت رشته ای از تار به سر و صورت می چسبانند.در بعضی موارد قسمت سر عروسک با ساخت مابقی بدن متفاوت است زیرا در این روش به جای استفاده از آرماتور برای متحرکسازی، برای هر و احساس یک سر جدا گانه و قابل تعویض ساخته میشود تا انیماتور در هر لحظه ،متناسب با احساسات،دیالوگ وایفانقش عروسک، سر آنرا عوض کند.در این روش به معنای واقعی باید صدهاسر مختلف ساخت و قالب گیری ونقاشی ونگه داری شود تا انیماتور بتواند کارخود رابه خوبی انجام دهد.
انیمیشن استاپ موشن و فیلم زنده هنگامی که به نور پردازی و فیلمبرداری می رسند نقاط مشترک زیادی دارند.هنرمند فیلمبردار با نور نقاشی و رنگ امیزی میکند.صحنه و کارکتر به خودی خود تنها نیمی از بیان و حالت احساسی مورد نیاز داستان را دارند.فضای بارونی وخیلی از تکنیک ها را نمیشود در فضای بارونی اجرا کرد پس از ابزارهای کامپوزیت استفاده میکنند.هنرمندان باید تصمیم بگیرند کدام قسمت از کار می توانند روی صحنه ایجاد کنندو کدام قسمت باید توسط انیماتور جلوه ویژه در مرحله پس تولید اجرا شود
برگرفته از کتاب ” افسون انیمیشن “
