روز ۲۷ مارس که مصادف با هفتم فروردین ماه و در واقع برابر با روز تشکیل ” تئاتر ملل ” در فرانسه است، به عنوان روز جهانی تئاتر برگزیده شد.
بعد از جنگ جهانی دوم که لزوم دوستی و نزدیکی ملل جهان برای تثبیت آرامش بین المللی مورد توجه قرار گرفت، عده ای از اندیشمندان و فعالان صلح طلب یکی از موسسات سازمان ملل متحد یه نام یونسکو را به وجود آوردند.
از طرف دیگر چون این اندیشمندان تشخیص دادند که تئاتر بهترین وسیله ترویج افکار و عقاید و بیان احساسات بشری است و می تواند در راه ایجاد دوستی و مودت ملل جهان نیز عامل مهم و موثری باشد، در سال ۱۹۴۷ میلادی ( ۱۳۲۶ هجری شمسی ) نمایندگان ۲۵ کشور جلساتی را تشکیل دادند و موسسه بین المللی تئاتر ( iTi ) را بنیان نهادند.
در سال ۱۹۶۲ میلادی ( ۱۳۴۰ هجری شمسی ) مرکز تئاتر ایران وابسته به یونسکو تاسیس گردید. در همان سال بنا به پیشنهاد کشور فنلاند مقرر گردید که روزی از ایام سال به نام ” روز جهانی تئاتر ” انتخاب شود و تمام مراکز تئاتر در کشورهای گوناگون طی مراسمی از هنر تئاتر تجلیل به عمل آورند.
و بدین ترتیب روز ۲۷ مارس که مصادف با هفتم فروردین ماه و در واقع برابر با روز تشکیل ” تئاتر ملل ” در فرانسه است، به عنوان روز جهانی تئاتر برگزیده شد.
بنا به توصیه انستیتو بین المللی تئاتر مقرر شد که هر سال یکی از بزرگان هنر و ادب پیام مخصوصی به مناسبت روز جهانی تئاتر ایرادکند. ” ژان کوکتو ” نمایشنامه نویس و فیلمساز شهیر فرانسوی در اولین پیام روز جهانی تئاتر، در ۲۷ مارس ۱۹۶۲ خطاب به جهانیان گفت: ” واضح است که بسیاری از عدم توافق ها از دوری و جدایی افکار و دیوار زبان ها ایجاد می شود و واضح است که هدف دستگاه وسیع و پهناور تئاتر از بین بردن دیوارهاست. ملت ها با برپا داشتن روز جهانی تئاتر به ثروت های معنوی یکدیگر پی خواهند برد و به عنوان یک وسیله موثر و ارزنده برای حفظ صلح و آرامش جهانی از آن استفاده خواهند کرد. ”
بعد از ” ژان کوکتو ” افراد زیر به ترتیب پیام های روز جهانی تئاتر را صادر کردند:
۱۹۶۳- ” آرتور میلر ”
۱۹۶۴- پیام مشترک توسط ” سر لارنس الیویه ” و ” ژان لویی بارو ”
۱۹۶۵- در این سال بنا به توصیه انستیتو بین المللی تئاتر مقرر گردید که پیام مخصوص روز جهانی تئاتر در هر کشور به صورت جداگانه توسط یکی از بزرگان تئاتر آن کشور صادر شود. ( پیام ملی )
۱۹۶۶- ” رنه مائو ”
۱۹۶۷- ” هلنا وایگل برشت ”
۱۹۶۸- ” میگل آنخل آستوریاس ”
۱۹۶۹- ” پیتر بروک ”
۱۹۷۰- ” دیمیتری شوستا کوویچ ”
۱۹۷۱- ” پابلو نرودا ”
۱۹۷۲- ” موریس براژ ”
۱۹۷۳- ” لوچینو ویسکونتی ”
۱۹۷۴- ” ریچارد برتن ”
۱۹۷۵- ” الن استوارت ”
۱۹۷۶- ” اوژن یونسکو ”
۱۹۷۷- ” رادو بلیگان ”
۱۹۷۸- ( پیام ملی )
۱۹۷۹- ( پیام ملی )
۱۹۸۰- ” یانوش وارمنسکی ”
۱۹۸۱- ( پیام ملی )
۱۹۸۲- ” لارس آف مالمبورگ ”
۱۹۸۳- ” آمادئو مهتر ام بو ”
۱۹۸۴- ” میخائیل تزارف ”
۱۹۸۵- ” آندره اوئیس پرینتی ”
۱۹۸۶- ” ولی سویینکا ”
۱۹۸۷- ” آنتونیو گالا ”
۱۹۸۸- ” پیتر بروک ”
۱۹۸۹- ” مارتین اسلین ”
۱۹۹۰- ” کریل لاورف ”
۱۹۹۱- ” فردریکو مایور ”
۱۹۹۲- ” جرج لاولی ”
۱۹۹۳- ” ادوارد آلبی ”
۱۹۹۴- ” واسلاو هاول ”
۱۹۹۵- ” امبرتو اورسینی ”
۱۹۹۶- ” سادالا وانوس ”
۱۹۹۷- ” جیونگ اوک کیم ”
۱۹۹۸- پنجاهمین سالگرد انستیتو بین المللی تئاتر – در این سال iTi پیام مخصوصی را که شامل گزیده پیام های ” سادالا وانوس “، ” میگل آنخل آستوریاس “، ” ژان لویی بارو “، ” آرتور میلر “، ” هلنا وایگل برشت “، ” الن استوارت “، ” ادوارد آلبی “، ” پابلو نرودا “، ” ولی سویینکا “، ” واسلاو هاول “، ” جیونگ اوک کیم “، ” پیتر بروک ” و ” ژان کوکتو ” منتشر کرد.
۱۹۹۹- ” ویگدیس فونبوگادوتیر”
۲۰۰۰- ” مایکل ترمبلی ”
۲۰۰۱- ” لاکووس کامپالنیس”
۲۰۰۲- ” گریش کارناد ”
۲۰۰۳- ” تانکر دورست ”
۲۰۰۴- ” فتحیه ا العسال ”
۲۰۰۵ – ؛ آرین موشکین ؛
منبع: پژواک تنگستان
