جایگاه آموزش، پژوهش و تولید در نظام آموزش عالی کشور را چگونه می توان ارزیابی کرد؟ چه ارتباطی بین آموزش، پژوهش و تولید وجود دارد؟ تولید در اقتصاد به سه بخش صنعت، کشاورزی و خدمات تقسیم می شود هریک از این سه بخش می تواند در سیاستگذاری کشورها و توسعه و آبادانی جوامع اولویت و اهمیت ویژه ای را براساس منابعی که به دست می آورد به خود تخصیص دهد. در این نوشته بحث و سخن ما در خصوص تولیدات هنری از نگاه فرهنگ است.
فرهنگ پدیده ای است که هوای تنفسی و بستر لازم را برای توسعه و پیشرفت فراهم می آورد.
مسئولین و مدیران عالی رتبه در هر نظام سیاسی قبل از هر اقدامی معتقدند باید فرهنگ سازی لازم انجام شود تا بتوان اهداف و قوانین مصوب سازمان و نهادهای کشوری را عملیاتی کرد.
سرمایه گذاری در تولیدات فرهنگی شامل بخش های مختلف (رادیو و تلویزیون، سینما، نمایش خانگی، تئاتر، تلویزیون های ماهواره ای، فضاهای مجازی تبلیغات محیطی، زیباسازی فضای های معماری، شهرسازی و طراحی صنعتی) برای تقویت باورها و ارزش های ملی، دینی و انقلابی می بایست به عنوان یکی از اولویت های اصلی و اساسی در نظام آموزش عالی مورد توجه مدیران دانشگاه ها و نهادهای فرهنگی و اجتماعی قرار گیرد.
جریان سازی مناسب و ایجاد زمینه های رشد و شکوفایی برای ارتباط ارگانیک و سازمان یافته بین سه مقوله آموزش، پژوهش و تولید از وظایف اصلی نظام آموزش عالی در هر کشور توسعه یافته ای است.
براساس یافته ها و مطالعات مراکز اطلاعاتی و آماری، تولیدات هنری ارتباط مؤثر و سازنده ای با بخش آموزش و پژوهش ندارد. حجم عمده ای از تولیدات کالاهای فرهنگی و هنری از آموزش تخصصی و حمایت تحقیقات علمی و فنی مناسب بهره مند نیستند.
نتایج پژوهش ها نشان می دهد برخی از کالاهای فرهنگی و هنری با توجه به نیازهای مخاطبان و رهنمودهای پژوهشی و آموزشی تولید نمی شود. لذا آثار و نتایج ناشی از انتشار، پخش و مصرف کالاهای فرهنگی و هنری موجب تقویت باورهای دینی، ملی و ارزشی مورد نظر نمی شود.
شایسته است مدیران متولی تولیدات فرهنگی و هنری در نظام آموزش عالی کشور مطالعات لازم را در خصوص لزوم ارتباط مؤثر تولیدات مذکور با یافته های بخش پژوهش و آموزش به منظور اثرگذاری و هماهنگی بیشتر با برنامه های مصوب مجلس شورای اسلامی و دولت را در دستور کار قرار دهند تا بتوانیم اهداف تحقق یافته توسعه ملی و علمی را در بخش های فرهنگی و اجتماعی، مورد ارزیابی و سنجش دقیق قرار دهیم.
امید آنکه پژوهشگران نظام آموزش عالی کشور نقش مؤثری در برنامه های توسعه و آبادانی ایران و اسلام عزیز برعهده گیرند.
نویسنده: دکتر محمد مؤمنی
منبع: خبرنامه پژوهشی دانشگاه دامغان، سال چهارم، زمستان 92
